Pareidolia is een psychologisch fenomeen waarbij de geest reageert op een stimulus (een beeld of een geluid) door een bekend patroon waar te nemen waar er geen bestaat. En illustrator Keith Larsen heeft besloten dit fenomeen te omarmen door alledaagse voorwerpen om hem heen te veranderen in personages met verschillende kenmerken en zelfs persoonlijkheden.
hele game of thrones-kaart
'Vaak zien mensen de gezichten die ik zie niet in levenloze voorwerpen,' vertelde hij Verveelde Panda . 'Dus besloot ik ze op een cartoonachtige manier te illustreren en kleine verhaaltjes over ze te schrijven om ze tot leven te brengen.'
Je kunt Keiths artistieke reis volgen Instagram , waar hij beloofde binnenkort meer van zijn werken toe te voegen.
Meer informatie: Instagram
Lees verder# 1
banden die nooit lek gaan
Grijp mijn bek als je wasgoed zoekt. Je ziet me amper, misschien een keer per week. Hoe kan ik deze teleurgestelde blik niet hebben? Ik droog je kleren terwijl je een boek leest. Ik ben een wasdroger, en voor een cent droog ik de hemden die je instopt. Behandel mijn rekening als je wilt, sla je kleren aan. Ik zie je volgende week, maar alsjeblieft, geen braaksel meer.
# 2
GAHAYUCK! Hallo daar! Ik heb wat dingen om te delen! Het is ijs en water, en ik stel voor in die volgorde. Als het laatste het laatste is, les dan zeker je dorst! Maar laat het bekend zijn, YAHUH! Je bent in de splash-zone. Mijn ongelijke tanden vervullen uw verlangens, push my eyes is wat ik nodig heb!
# 3
Ik ben rijp. Tanden verrot. Mijn wederhelft, vergeten. Dit sikkelvormige gezicht is pas recent. Maar geen paniek, volgens botanische regels zullen mijn zaden ontkiemen. Meer tomaten om je uit te sluipen. Hoewel er niemand zal zijn zoals ik, ik ben uniek, je zult me niet vinden in een fles Heinz.
# 4
hoe stoepkrijt kunst te maken?
Niet iedereen weet wat mijn neus bevat. Mijn ogen blijven naar voren gericht en let op mijn eigen zaken terwijl u de uwe leidt. Ik ben zelf een dirigent omdat ik metaal ben en zo, je doet de deur op slot als je broek valt. Ik houd je jas vast, of wat je ook inpakt, maar ik krijg geen erkenning als je je missie uitvoert. Je bloost en haast je alsof je ergens moet zijn. Kijk de volgende keer dat we elkaar ontmoeten naar me terug.
# 5
Ja, ik ben Frankie de oven, wie vraagt erom? Korte armen met woede aangewakkerd door vuur, een bolhoed is mijn enige kleding. Hout verbranden is wat ik doe. Om te koken of om je op te warmen. Maar geef me niet te veel, ik waarschuw je. Ik ben een oprechte koster, en eerlijk gezegd kan het me niets schelen dat ik je verbrand.
# 6
Hallo daar! Ik ben Sharron, de deur van de stalwand. Ik hoop dat de zeep op mijn gezicht je ervan weerhoudt deze plek te verlaten. Mijn verbazing werd veroorzaakt doordat een aantal handen mijn schoonmaakspullen niet gebruikten. Dus kom hierheen en laat me je wanten ontsmetten, en daarna je handen afdrogen nadat je hebt gespoeld.
hond probeert voedsel te vangen
# 7
Je bent in de badkamer bij het morsen van urine. Een luiaard op doorreis met zijn zuurstofvulling. Armen rusten op hun plaats, glimlachen op zijn gezicht, langzaam maar zeker, het is geen race. Blij dat je er bent, staart de luiaard vrolijk. Als je klaar bent en doorspoelt, naar de kosmos, geen haast.