Zombie Classic The Return of the Living Dead krijgt na 40 jaar een reboot

De cult-klassieke zombiekomedie Return of the Living Dead krijgt bijna 40 jaar na de oorspronkelijke release een nieuwe reboot.

De originele film, gebaseerd op een gelijknamige roman van John Russo, was een komische herinterpretatie van de zombiecultus en werd vereeuwigd door epische soundtracks met nummers van in LA gevestigde punkrockbands als The Cramp en 45 Grave.

Hoewel de film matige tot gemengde recensies opleverde, inspireerde het een geheel nieuw genre van komische horrorfilms en bracht het in de toekomst vier extra sequels voort.

Per Levende dode media , is een terugkeer van het Living Dead-vervolg in de maak, dat tot doel heeft ‘de bestaande wereld uit te breiden’ van de franchise.

filmsterren met en zonder make-up

Geregisseerd door de regisseur van Muck and Kill Her Goats Steve Wolsh , suggereert de website ook dat de remake trouw zal blijven aan de komische thema's en satirische wortels van de originele film.

Vanwege de opvallende gelijkenis in de titel en het thema hebben mensen de Return of the Living Dead-franchise vaak verward met George A. Romero's Night of the Living Dead.

Door velen beschouwd als de fakkeldrager van moderne zombiefilms, hielp Romero's werk bij het leggen van de basis voor Dan O'Bannon, die er later inspiratie uit putte om Return of the Living Dead te maken.

Het werk van O'Bannon heeft dus veel meer gemeen met dat van Romero dan alleen de focus op de zombies. Deze overeenkomsten in thema en titel leidden tot veel controverses, wat uiteindelijk resulteerde in een juridische strijd tussen de makers.

Na het beëindigen van Night of the Living Dead in 1968, nam Romero afscheid van co-schrijver Russo, die de rechten op alle titels met 'Living Dead' meenam.

Het probleem ontstond toen Romero in 1978 het vervolg uitbracht, genaamd Dawn of the Dead. Aan de andere kant had Russo Return of the Living Dead al geschreven als een alternatief vervolg op het meesterwerk uit 1968.

Dit werd uiteindelijk opgelost in de rechtszaal, met Russo en O'Bannon als overwinnaars. Hoewel ze de titel konden behouden en de film konden uitbrengen, had de juridische controverse ernstige gevolgen voor de marketing en de inkomsten.

Afgezien van de juridische strijd, introduceerde O'Bannon verschillende nieuwe facetten in het zombieconcept van de franchise. H e introduceerde een zombie-makende verbinding genaamd Trioxin en vernieuwde ook de ondode wezens door ze intelligenter en sneller te maken dan Romero's schuifelende kadavers.

de grote piramide van Gizeh 7 wonderen van de antieke wereld

Als Wolsh's Return of the Living Dead inderdaad een eerbetoon zal zijn aan de oorspronkelijke roots, zou het interessant zijn om te zien hoe hij in het verhaal naar de films van Romero verwijst.

• primevideo

Over de terugkeer van de levende doden

The Return of the Living Dead is een Amerikaanse komische horrorfilm uit 1985, geschreven en geregisseerd door Dan O'Bannon in zijn regiedebuut en met in de hoofdrollen Clu Gulager, James Karen, Thom Matthews en Don Calfa. De film vertelt het verhaal van hoe een magazijneigenaar, vergezeld van zijn twee werknemers, een vriend van een begrafenisondernemer en een groep tienerpunks, omgaat met de onbedoelde vrijlating van een horde ondodende, hersenbeluste zombies in een nietsvermoedende stad.

De film, beschreven als een 'bijtende punkkomedie', staat bekend om het introduceren van meerdere populaire concepten in het zombiegenre: zombies die specifiek hersenen eten, in tegenstelling tot het eten van enige vorm van menselijk vlees, en zombies die onkwetsbaar zijn voor een schot in het hoofd.

De soundtrack van de film was opmerkelijk, omdat er verschillende in Los Angeles gevestigde deathrock- en punkrockbands uit die tijd op stonden. De film was een kritische succesfactor en presteerde redelijk goed aan de kassa. De film heeft vier sequels voortgebracht.