40 KEER DEELDEN MENSEN HET UITZICHT VANUIT HUN RAAM MET DEZE VIRALE FACEBOOK-GROEP

Er is geen beter gevoel tijdens het reizen dan wakker te worden met een prachtig uitzicht. Maar hoewel de huidige pandemie van het coronavirus ervoor zorgde dat veel van onze reisplannen tot stilstand kwamen, slaagden sommige mensen er toch in om creatieve manieren te bedenken om vanuit het comfort van hun huis te reizen.

Vandaag presenteren we u de Uitzicht vanuit mijn raam Facebook-groep - een groep waar mensen van over de hele wereld het uitzicht vanuit hun raam delen, zodat je met één klik van Moskou naar San Francisco kunt reizen. Tot nu toe heeft de groep al meer dan 2,2 miljoen leden en het zal niet lang duren voordat je begrijpt waarom. Van de vlaktes van Afrika tot de fjorden van Noorwegen, bekijk de uitzichten vanuit de ramen van mensen in de onderstaande galerij!

Lees verder

# 1

Afbeeldingsbron: Deon Meyer

# 2

Afbeeldingsbron: Linda Oling Jimenez

# 3

Afbeeldingsbron: Stuart McKelvie

# 4

Afbeeldingsbron: Renee Cwikla

# 5

afbeeldingen van tattoo cover-ups

Afbeeldingsbron: Helen Atherton

# 6

Afbeeldingsbron: Lyn Coffin

# 7

Afbeeldingsbron: Sally Grech

# 8

Afbeeldingsbron: Amy DeFord Aquilina

# 9

Afbeeldingsbron: Erin baard

# 10

Afbeeldingsbron: Peggy Kennedy

#elf

Afbeeldingsbron: Jules Griffith

# 12

Afbeeldingsbron: Popescu Zeldzaam

# 13

Afbeeldingsbron: Mindi Brock

# 14

Afbeeldingsbron: Marianne Sunde Hestetun

#vijftien

Afbeeldingsbron: Maria Hanson

# 16

Afbeeldingsbron: Marie-Alice Leclercq

# 17

Afbeeldingsbron: Freddy Noris

# 18

Afbeeldingsbron: Geert Van Kaathoven

# 19

Afbeeldingsbron: Pat Baxter

#twintig

Afbeeldingsbron: Andrea Marie

#eenentwintig

Afbeeldingsbron: Natalia Ivlikova

# 22

Afbeeldingsbron: Masha Medvedeva

grootte van de aarde in vergelijking met de zon

# 2. 3

Afbeeldingsbron: Anne Merimaa

# 24

Afbeeldingsbron: Lavina Strickleton Hemming

# 25

Afbeeldingsbron: Regis Bourgault

# 26

Afbeeldingsbron: Mark Waite

# 27

Afbeeldingsbron: Lydur Skulason

# 28

Afbeeldingsbron: Steven J. Whitfield

In 2008 probeerde ik zelfmoord te plegen.

Ik werd in het ziekenhuis opgenomen en ik verloor alles. Toen ik uitstapte, verloor ik mijn baan, mijn auto, mijn huis, alles. Ik was 24 en had geen opleiding gevolgd buiten een middelbare schooldiploma, en ik wist alleen hoe ik dingen aan mensen moest verkopen, wat ik haatte.

Ik droomde ervan de wereld rond te reizen en nieuwe plekken te zien, maar daar had ik niets aan gedaan. Ik verloor de focus van alles. Ik dacht dat geld de sleutel tot geluk was en daar jaagde ik op. Omdat ik me van alles verstoken voelde, dacht ik echt dat er geen reden was om door te gaan. Ik had mijn kans op het leven en ik heb het verpest. Mijn familie overtuigde me om terug te gaan naar de universiteit, ondanks mijn oproepen dat ik te oud was.

Ik werd leraar, ik bood me aan als coach voor de Special Olympics en ik werkte met risicojongeren. Ik ontdekte dat wat me gelukkig maakte, was kinderen gelukkig maken met wie ik me kon inleven. Ze het gevoel geven dat er voor ze gezorgd werd, dat een vreemdeling erin kon investeren en in ze kon geloven. Ik heb sindsdien niet meer achterom gekeken.

Deze situatie heeft oude emoties teruggebracht, het heeft me zoveel ontnomen van wat ik voel dat ik nodig heb om gelukkig te zijn en ik voel me losgekoppeld van de mensen die ik alleen maar beter wil. Ik heb me moeten aanpassen, en daarbij ben ik langzaamaan gaan inzien dat ik veel heb om dankbaar voor te zijn.

Vandaag ben ik verhuisd naar mijn droomflat. Ik ben een kind uit een buitengewoon bescheiden en heel jong gezin in de woestijn van West-Texas met de droom om de wereld rond te reizen en vandaag voel ik me volbracht. Mijn huis vandaag is een plek waar ik als kind alleen maar van kon dromen en in 2008 niet kon peilen. Ik heb nog steeds moeite, elke dag zelfs, maar ik weet dat ik een doel heb, en via een laptop of persoonlijk kan dat niet Het maakt niet uit, ik weet dat er kleine mensen zijn waar in moet worden geloofd en dat doe ik graag! Ik hield van elke leerling die ik heb gehad en ik zeg niet dat omdat het is wat een leraar zou moeten zeggen, ik zeg het omdat ik het meen. Vandaag voel ik me oké, en dat is voor iedereen altijd een stap in de goede richting.