Als je denkt dat New York een ongekende smeltkroes van verschillende culturen is, had je het honderd jaar geleden moeten zien. Het is toen immigranten van over de hele wereld met alle denkbare culturele achtergronden dat zaadje van een Amerikaanse droom kwamen planten op Ellis Island, New York. Maar wacht, eigenlijk ... Je hoeft je het niet voor te stellen, volg ons gewoon en we brengen je ernaartoe.
Dankzij de hoofdadministrateur op Ellis Island en amateurfotograaf Augustus Francis Sherman zijn we nu in staat om getuige te zijn van de ongelooflijke diversiteit onder de 12 miljoen mensen die tussen 1892 en 1954 naar de VS emigreerden. Deze foto's zijn met name gemaakt tussen 1906 en 1914 en laten zien dat migratie als deze destijds een groot probleem was. Mensen namen meestal alle waardevolle spullen die ze hadden mee en kleedden zich in hun mooiste kleren voor de reis, waarbij ze dezelfde ongelooflijke diversiteit lieten zien die de basis legde voor wat we tegenwoordig kennen als de VS.
De jongens van Dynamichroom slaagde erin deze onschatbare foto's nog meer te verbeteren door ze in te kleuren en er een cultureel achtergrondverhaal achter te laten als onderdeel van het crowdsourced-boek De Paper Time Machine .
(u / t: vervelingpanda )
Lees verder# 1 Vrouw van Guadeloupe, 1911
Het uitgebreide tartan-hoofddeksel dat door de Guadeloupeese vrouw werd gedragen, gaat terug tot de Middeleeuwen, toen de Oost-Indiase stad Madras beroemd was om zijn katoenproductie. Eerst effen, dan gestreept en daarna met steeds ingewikkelder patronen, werd de Madras-stof die werd geëxporteerd en gebruikt als hoofddoeken uiteindelijk beïnvloed door de Schotten in het koloniale India, wat leidde tot een Madras-geïnspireerde tartan die bekend staat als 'Madrasi-ruitjes', die in de koloniale rijken vonden hun weg naar het door Frankrijk bezette Caribisch gebied. Net als veel van de traditionele kostuums van over de hele wereld, was de versiering van het hoofddeksel in veel gevallen een indicatie van de getrouwde status van de drager.
# 2 Roemeense Piper, 1910
Deze specifieke crojoc - een jas met geborduurde mouwen van schapenvacht - is veel duidelijker dan de herderversie, waardoor het een meer praktische, werkgerichte jas is, wat suggereert dat het onderwerp van de arbeidersklasse is, gezien het gebrek aan versiering en de strooien hoed. Het vest, bekend als een pieptar, wordt gedragen door zowel mannen als vrouwen, en kleinere vesten zijn gemaakt van lamsleer.
foto's op het juiste moment
# 3 Laplander, 1910
Gákti is de traditionele klederdracht van het Sámi-volk dat in de Arctische regio's woont, van Noord-Noorwegen tot het Kola-schiereiland in Rusland. Traditioneel gemaakt van rendierleer en wol, worden fluweel en zijde ook gebruikt, waarbij de (typisch blauwe) pullover wordt aangevuld met contrasterende gekleurde banden van vlechten, broches en sieraden. De decoraties zijn regiospecifiek en de gákti wordt gebruikt in ceremoniële contexten zoals bruiloften, of geeft aan of iemand al dan niet alleenstaand of getrouwd was, maar diende ook een werkkleding bij het hoeden van rendieren.
# 4 Hindoo Boy, 1911
De topi (een woord om ‘pet’ aan te duiden) wordt overal op het Indiase subcontinent gedragen met veel regionale variaties en culturele betekenis, en is vooral populair in moslimgemeenschappen, waar het bekend staat als een taqiyah. Zowel de katoenen khadi als de gebedssjaal zijn hoogstwaarschijnlijk met de hand gesponnen op een charkha en werden het hele jaar door gebruikt.
# 5 Roemeense herder, 1906
De foto wordt gedomineerd door een traditionele herdersmantel die bekend staat als sarică, gemaakt van drie of vier schapenvachten die aan elkaar zijn genaaid met de fleece naar buiten gericht en doorgaans tot onder de knie uitstrekt, die als kussen kan worden gebruikt als je buiten slaapt. Schapenvacht werd ook gebruikt om de cojoc van de herder te maken, een jas met geborduurde mouwen waaraan kwastjes, leren stroken en andere kleine decoratieve elementen waren toegevoegd. Dit specifieke exemplaar werd waarschijnlijk niet voor praktische doeleinden gebruikt, gezien de hoeveelheid versieringen die het sierden.
foto's van personages uit horrorfilms
# 6 Ruthenian Woman, 1906
Historisch bewoond het koninkrijk van de Rus, variërend van delen van moderne Slavisch-sprekende landen, dit voorbeeld van traditionele Ruthenian kleding bestond uit een overhemd en onderrok gemaakt van linnen dat was geborduurd met traditionele bloemenpatronen. De mouwloze jas is gemaakt van panelen van schapenvacht.
# 7 Deense man, 1909
Evoluerend sinds de jaren 1750, kleedden de Denen zich eenvoudig, met meer versierde kleding voor speciale gelegenheden zoals bruiloften of de kerk op zondag. Zoals met veel landen vóór de massale industrialisatie, werd veel van de kleding zelfgemaakt door Deense vrouwen of een professionele wever en werd meestal gemaakt van wol en vlas, die warm waren en relatief gemakkelijk te verkrijgen. Sneden en patronen waren grotendeels regionaal met een beperkt palet afgeleid van plantaardige kleurstof. Mannen droegen vaak verschillende overhemden onder hun jassen, en de toevoeging van zilveren knopen op de jas en andere decoratieve details duidden op iemands rijkdom en afkomst.
man transformatie in een vrouw
# 8 Nederlandse vrouw, 1910
De grote muts, die misschien wel een van de meest herkenbare aspecten van de Nederlandse traditionele kleding is, was meestal gemaakt van wit katoen of kant en had soms flappen of vleugels, en kwam vaak met een pet. De rest van het kostuum was in uitgesproken regionale variaties, gemaakt van katoen, linnen of wol en versierd met geborduurde bloemenpatronen. Een lijfje met mouwen bedekte de bovenste helft van het lichaam en kwam in een donkere kleur, in contrast met een kleurrijke tuniek zoals te zien op deze foto.
# 9 Italiaanse vrouw, 1910
Deze traditionele jurk was hoogstwaarschijnlijk handgemaakt en bestond uit een lange, wijde jurk om de enkels te bedekken. Hierboven waren een lijfje en mouwen zo vastgebonden dat delen van de linnen blouse zichtbaar waren en kleuren en materialen waren meestal regionaal. Sjaals en sluiers kwamen ook veel voor, en een schort versierd met bloemenbrokaat werd gebruikt voor speciale gelegenheden zoals bruiloften.
# 10 Meisje uit de Elzas-Lotharingen, 1906
Afkomstig uit de Germaans sprekende regio van de Elzas (nu in het huidige Frankrijk), werd de grote boog, bekend als een schlupfkàpp, gedragen door alleenstaande vrouwen. De bogen duidden de religie van de drager aan: zwart voor protestanten, terwijl katholieken de voorkeur gaven aan heldere kleuren.
